De eerste helft van de 16de eeuw was een periode van rust op het platteland. De  tweede helft was er echter een van hevige politieke problemen. Geen enkel dorp ontsnapte aan het vuur. En ook nu weer hield de pest lelijk huis. Resultaat: de streek was één puinhoop, op de velden konden ze niet meer aan landbouw doen en het inwonersaantal van Asse was weer enorm gedaald.

Enkele landen sloten een wapenstilstand en dit bracht opnieuw rust naar de streek. De kerken werden hersteld en versierd. Er werden weer meer huizen en hoeven gebouwd, handel en landbouw kwamen weer op gang. Het bevolkingsaantal steeg tot ongeveer 2300 inwoners.

In de 18de eeuw steeg de welvaart. Er waren volksfeesten, kermissen, toneelstukken werden opgevoerd, …

De landbouw werd een stuk makkelijker en beter door nieuwe uitvindingen, zoals het gebruik van mest.

De verbinding Brussel-Gent zorgde ervoor dat de handel sterk op gang kwam. Er kwamen verschillende café’s in Asse; ‘’t Gulden Hoofd’ en ‘De Valk’ bijvoorbeeld. En het was ook toen dat de bakker Lahouse het gekende Assekoekje op de markt bracht.

Er ontstonden brouwerijen, graan- en oliemolens, … Maar toch bleef de grootste activiteit in Asse de landbouw. Ruim 60 % van de inwoners was landbouwer.

De laatste jaren van de 18de eeuw brachten weer beroering door de Franse Revolutie. Dit was een opstand van het volk van 1789 tot 1795, dat zich onderdrukt en uitgebuit voelde, tegen het gezag van de Franse koning. Tijdens de Franse revolutie werden alle kerken en kapellen gesloten en moesten de pastoors onderduiken of werden ze, zoals pastoor Van der Saecken van Asse, opgepakt en verbannen. Jonge mannen moesten verplicht soldatendienst doen.

Er was een periode dat er een grote opkomst van machines en fabrieken was (de industrialisatie), maar Asse liet deze periode aan zich voorbij gaan en bleef zich als landbouwer inzetten.

De handel van Asse en de landbouw stuurde vooral zijn producten naar Brussel. In deze periode groeide de bevolking langzaam aan.