Het Bajau volk, bekend als ‘de laatste zeenomaden’, van het zuidwestelijke deel van Indonesië woont het gehele leven op zee. Deze mensen wonen in bijzondere dorpen, die op palen zijn gebouwd midden in de zee. Zij zijn dan ook één van de laatste zeenomaden.

Jonge Bajau baby’s worden geboren op boten of huizen op palen midden in de zee. De zee is hun speeltuin, voor volwassenen hun werk.

De zeenomaden voelen zich zo thuis in het water, dat hun lichaam daarop is aangepast. Ze zien onder water beter dan boven water, en kunnen tot wel vijf minuten hun adem inhouden!

De zeenomaden zetten niet vaak voet aan land, behalve voor de vishandel  en zeekomkommers, rijst en water. Hiernaast komen zij alleen van het water af, wanneer nieuwe boten gebouwd moeten worden of wanneer overledenen begraven worden.

Merkwaardig hieraan is dat ze soms ‘landziek’ worden wanneer ze op het vaste land komen.