Bedoeïenen zijn de nomaden van de woestijn. Nomaden zijn zeg maar zwervers, maar dan anders. Het zijn mensen zonder huis, die van daar naar daar reizen. Het zijn Arabieren, spreken Arabische dialecten en je vindt ze in Arabische woestijnen. Ze hebben zo hun eigen tradities en cultuur.

Ze bestaan nog steeds, maar dan wat anders dan vroeger. Dat komt vooral door de westerse cultuur, die heeft veel invloed op hen gehad.

Het woord bedoeïen is afgeleid van het Arabische woord badawi (بدو). Dat betekent woestijnbewoner.

De tent

Bedoeïenen hebben een woonplaats nodig. Ze moeten zich te beschermen tegen het wilde weer van de woestijn. Bedoeïenententen zijn goed geïsoleerd zijn om de mensen die erin zitten te beschermen tegen de extreme hitte en kou. Het is ook erg belangrijk dat de bedoeïenententen waterdicht zijn, want als er regen valt, en dat is zelden, is dat ook echt hele harde regen.

Een bedoeïenentent wordt gemaakt van een doek van geitenharen die door de vrouwen zijn geweven in lange strengen. De vrouwen zetten meestal de tent op. Mannen vergroten de afmetingen van hun tent als ze trouwen. Rijke mannen met een grote familie hebben tenten met verschillende aanbouwsels.

In een bedoeïenentent is het koel en donker. Er zijn bijna geen meubels, dan kijken we niet naar de vloertapijten en kussens. Een groot gordijn hang midden in de tent zodat er een vrouwen- en een mannengedeelte ontstaat.

Het mannengedeelte bevat vuur, alles wat je nodig hebt voor koffie, een pistool en soms een lamp. Wat de mannen gebruiken, bijvoorbeeld tapijten en beddengoed, wordt bewaard in het vrouwengedeelte. Daar liggen dekens, tapijten, kussens en matrassen, allemaal tegen de middenpaal waar het gordijn aan vast zit opgestapeld. Naast al het beddengoed staat een kast of zak waar extra kleren.

De kruiden en de messen hangen in bundeltjes aan het dak. In de buurt van de voor- en de zijwand bij het vrouwengedeelte staat een plaats om te koken, de stookplaats genoemd. Er staan drie verbrande stenen en weer daarop staat een pot.